Wednesday, August 29, 2007

my poem

ෙරා්සමෙෙල් යථාර්තය ....

පුංචිම පුංචි ෙරා්සමලක්
ඩිංෙගන් ඩින්ග පිෙපනකමි
දයාබර වු නටුව
ෙකායිතරමි බලා ඉන්නැතිද.....
ෙපත්ෙතන් ෙපත්ත විකසිතව
සුවද‍ හමන්නට අාසාෙවන්
සීරැෙවන් සීරැවට ෙපති පුබුදුවන
කිරිෙකා්ඩු ෙරා්ස මල සිතන්නට අැතිද ෙමවන් ෙදයක්......
හිමින් හිමින් මලෙෙවත අුෙදන පිට ඔෙප් ෙපන්වා මල වසග කරවා
විශතුඩඟ සඟවා ෙපමිබස් ෙතපලන
මෙලන් මලට පියඹා ෙරාන් ෙසාරාගන්නා
විෂ බඔර.......
ෙමාෙහාතින් ෙමාෙහත ගත ෙවද්දි
හසුෙවලා මුලාවට
ෙපත්ෙතන් ෙපත්ත ගිලිෙහද්දි අමතක වුනිද
නුඹ විකසිත වනෙතක්
ුවිහින්සක සිත කටු බවට පත්කල
ෙලාෙවහි අවමන් විදිනා
අවිහින්සක නටුව.........